“พี่อย่าจับมันเฉยๆสิ”
อี้ฝานกำลังตั้งสติก็ที่เขาจับอยู่เนี่ยมันแกนกายของอีกคนไม่ใช่หรอ
“อยากให้พี่ทำอะไรสั่งมาเลยครับ”
ในเมื่ออี้ฝานยอมแล้วเขาก็จะยอมอย่างไม่โต้เถียงอะไร
“ข ขยับมือ อื้ม”
สองมือหนากำลังรูดขึ้นลงกับส่วนอ่อนไหวของอีกฝ่ายอย่างหมั่นเขี้ยวอยากจะเห็นสีหน้าตอนนี้ของจื่อเทาจริงๆจะน่ารักขนาดไหนกันนะ
“รู้สึกดีไหมบอกพี่ได้นะครับ”
จื่อเทาทิ้งหัวลงมาซบไหล่อี้ฝานก่อนจะจูบที่หลังกกหูอีกฝ่ายอย่างอ้อนๆ
“อ้ะ อ๊า ดี ดีมากเลยล่ะ”
เสียงครางหวานข้างหูเอ่ยบอกความรู้สึกอีกฝ่ายได้ดีถึงจะมองไม่เห็นแต่อี้ฝานก็เร่งมืออย่างไม่ปราณีจนร่างที่นั่งคร่อมเขาตัวกระตุกแล้วปล่อยของเหลวสีนมขุ่นๆออกมาจนเปรอะเปื้อนมือและเสื้อสูทเขาเต็มไปหมด
เสียงหอบหายใจหนักๆที่ดังอยู่ใกล้ๆมันทำให้เขาอยากเห็นใบหน้าของอีกฝ่ายมากจริงๆแต่ถ้าเจ้าตัวไม่ได้เป็นคนแกะผ้าออกเขาก็จะไม่เอาออกเองเด็ดขาด
มือเรียวลากขึ้นไปตามโครงหน้าของอี้ฝานก่อนเน็คไทที่ผูกไว้จะหลุดออก
จื่อเทาดูจะเซ็กซี่เอามากๆน่าฟัดคำนี้ผุดมาในหัวอี้ฝานเต็มไปหมดใบหน้าแดงซ่านกับปากบางๆที่เผยอออกจนอี้ฝานอดใจไม่ไหวต้องป้อนจูบให้แล้วให้อีกจนน้ำใสๆไหลเลอะมุมปาก
ลิ้นหนาลามเลียมันออกแล้วกดย้ำตรงมุมปากอีกทีจนพอใจ
ร่างโปร่งกำลังถอดเสื้อผ้าอี้ฝานออกไปทีละตัวๆจนถึงปราการสุดท้ายก็โดนดึงออกไปจนหมด
สายตาปรือๆที่กำลังจ้องหน้าเขาอยู่ตอนนี้บอกได้คำเดียวว่า น่ากิน
นี่กำลังผิดประเด็นหรือเปล่านะที่จริงอี้ฝานกับจื่อเทากำลังคุยเรื่องในอดีตแล้วไหงมาจบที่เตียงแบบนี้ล่ะแต่มันจะไปยากอะไรล่ะเมื่ออีกคนเป็นคนชักนำเองเขาก็พร้อมที่จะทำตามเสมอ
มือเรียวที่กำลังจับแกนกายของเขาอยู่ดูแล้วเหมือนเด็กเจอของเล่นอย่างไงอย่างงั้นสายตาที่คลล้ายกับเด็กอยากรู้อยากเห็นมันฉายออกมาจากดวงตาเรียวสวยนั่นได้เป็นอย่างดี
จื่อเทาขยับมือที่กอบกุมแกนกายคนตัวสูงสามสี่ทีก่อนจะยันตัวลุกขึ้นแล้วตั้งท่าจะกดสะโพกลงมาทำให้อี้ฝานตกใจมากนี่จะฮาร์ดคอร์เกินไปไหม
มือหนาจับเอวอีกคนแล้วขืนตัวไว้คนตัวเล็กกว่ามองอี้ฝานอย่างงงๆแล้วหยุดการกระทำทั้งหมดลง
ใบหน้าน่ารักเอียงคอมองคนตรงหน้าอย่างไม่เข้าใจจะมาหยุดทำไมอ่ะ
“ทำแบบนั้นก็เจ็บแย่เลยสิครับ”
อี้ฝานพูดในสิ่งที่คิดออกมาให้อีกคนได้เข้าใจ
“ผมอยากทำแบบนี้มานานแล้วผมเตรียมใจไว้แล้วล่ะ”
คำพูดน่ารักๆของเด็กตรงหน้าทำเอาอี้ฝานยิ้มออกมาอย่างเปิดเผย
“ที่บอกว่าอยากทำมานานแล้วนี่คิดจะทำกับใครกัน
หื้ม” บีบจมูกรั้นๆของคนที่ปากตรงกับใจซะเหลือเกิน
“ไม่เอาไม่พูดแล้วทำต่อเถอะนะผมอยากให้พี่สัมผัสผมจนทนไม่ไหวแล้ว”
ยังไงอี้ฝานก็ไม่ขัดจื่อเทาอยู่แล้วสะโพกมนกดลงกับแกนกายใหญ่อย่างรวดเร็ว
ถึงจะรู้สึกเจ็บเอามากๆเพราะไม่ได้เบิกทางให้มันเข้ามาง่ายขึ้นก็จื่อเทาอยากรู้ว่ามันจะเป็นยังไงนี่นาถ้าโดนเสียบเลยน่ะ
ตอนนี้รู้ซึ้งดีเลยล่ะทั้งเจ็บทั้งจุกน้ำตาซึมที่หางตาไปเรียบร้อยแถมยังเกาะหลังอี้ฝานแน่นอีกด้วย
คนตัวสูงหัวเราะออกมาเบาๆแล้วถามว่าหายเจ็บหรือยังอยู่อย่างนี้จนผ่านไปสองนาทีจื่อเทาค่อยตอบว่าโอเคแล้ว
อี้ฝานจับพลิกตัวอีกคนให้นอนอยู่ใต้ร่างเขาแทนแล้วจับขายาวๆของอีกฝ่ายมาพาดไหล่แล้วค่อยๆขยับสะโพกเข้าออกช้าๆเนิบนาบไปเรื่อยๆให้เด็กนี่ชินเสียก่อน
ใช่ว่าเขาจะทนได้นานเสียเมื่อไหร่จังหวะการร่อนเอวมันก็เลยเพิ่มความเร็วขึ้นเรื่อยๆตามความรู้สึกที่ต้องการมากเพิ่มไปด้วย
ตัวของจื่อเทาสั่นคลอนไปตามแรงกระแทกของคนข้างบนที่ดูไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยกับการทำศึกครั้งนี้
จื่อเทายอมรับว่านี่คือครั้งแรกเพราะเขาอยากให้อี้ฝานเป็นคนแรกตอนที่คบกันเมื่อก่อนอย่างมากก็แค่จูบเพราะคนตัวโตไม่เคยแม้แต่จะคิดเรื่องพรรค์นี้หรอก
เพราะกลัวจื่อเทาโกรธแต่ที่จะโกรธมากขึ้นเพราะไม่ยอมทำนี่แหละ
แต่พอกลับมาเจอกันอีกทีจื่อเทายอมรับเลยว่าอี้ฝานหล่อขึ้นมากจนเขาอยากจะครอบครองไว้คนเดียวแต่ก็ต้องเล่นตัวกันหน่อยสิว่าไหม
ให้ง่ายๆเดี๋ยวก็ไม่เห็นค่ากันอีก
“อื้ม อ้ะ ฮื้อ พี่มัน มันเสียว”
หน้าหวานๆส่ายไปมาอย่างเหลือทนมือเรียวกำผ้าปูที่นอนจนยับยู่ยี่ไปหมด
“ซี้ด อย่าขมิบแบบนั้นสิครับพี่จะไปก่อนนะ”
อี้ฝานเอ่ยบอกคนที่ดูจะควบคุมสติไม่ค่อยอยู่แต่ก็ยัไม่หยุดขยับสะโพก
“อือ อื้อ ไม่ไหวแล้ว อ๊ะ”
ร่างโปร่งกระตุกก่อนจะข่วนหลังอีกคนไปเต็มๆ ส่วนอี้ฝานเองก็ปลดปล่อยออกมาตามอีกคนจนไหลเปรอะซอกขาเรียวแต่อี้ฝานก็ยังไม่ยอมเอาตัวเองออกมาจากอีกคนง่ายๆหรอกจื่อเทาก็นอนบิดไปมาอย่างน่าเอ็นดู
เลยก้มลงไปกดริมฝีปากกับแก้มแดงๆสองทีแล้วถอยออกมาจื่อเทาก็ครางฮือทันที
นิ้วเท้าสองข้างจิกลงไปกับที่นอนเมื่ออี้ฝานก้มลงมาจูบอีกทีอย่างไม่รู้เบื่อมันหวามหอมยั่วยวนเขาขนาดนี้ถ้าเบื่อก็คงไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว
“ลุกไหวไหม” คนตัวสูงถามออกมา
“ไม่”
เสียงอ่อยๆเอ่ยก่อนจะยันตัวลุกขึ้นนั่ง
“พี่อุ้มนะ”
อี้ฝานอุ้มจื่อเทาพาดบ่าเดินไปยังห้องน้ำที่อยู่ใกล้ๆพอเข้าไปแล้วก็วางจื่อเทาลงให้ยืนกับพื้นทั้งทีโอบเอวอีกคนไว้
มันก็ขัดๆอยู่หน่อยล่ะนะก็เลยรู้สึกไม่สบายตัวมือหนาเอื้อมไปเปิดฝักบัวให้น้ำไหลลงมากระทบกับร่างเขาทั้งคู่
มือของอี้ฝานลูบไล้ไปบนผิวกายอีกคนด้วยสบู่เหลวอย่างทะนุถนอมจื่อเทาก็ดูเป็นเด็กดีเชื่อฟังทุกอย่างจนถึงขั้นตอนที่ต้องเอามันออกดูอีกฝ่ายจะไม่ค่อยเข้าใจซักเท่าไหร่
“เหยียบขอบอ่างอาบน้ำไว้ข้างนึง”
เด็กที่ดูจะเชื่องขึ้นมาบางทำตามคำสั่งอย่างว่าง่าย
“พี่จะทำอะไร..... อ้ะ เดี๋ยว”
มือนิ้วยาวๆสอดเข้ามาทางหลังทำเอาจื่อเทาสะดุ้งโหยง
“เอามันออกไงอยู่เฉยๆนะ”
คนตัวสูงกดนิ้วเข้าไปลึกกว่าเดิมมันทำค่อนข้างยากเพราะแรงตอดรัดจากทางด้านหลังของอีกคนทำเอานิ้วเขาขยับแทบไม่ได้เลย
“อื้อ ฮะ พี่อี้ฝาน อ๊า”
ไหนจะเสียงครางที่เป็นอุปสรรคต่อความรู้สึกนี่อีก อืม ทนนะ
“อ่า โอเคแล้วครับ”
เกือบไม่รอดแน่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น