แม้อากาศภายในห้องนอนของคนตัวเล็กอุณหภูมิที่ออกมาจากเครื่องปรับอากาศจะเย็นช่ำแต่ทั้งสองคนรู้สึกว่าร่างกายมันร้อนผะผ่าวซะเหลือเกิน
มือบางผลักคนตัวสูงล้มไปกับเตียงกว้างก่อนจะคลานตามขึ้นไปนั่งคร่อมอยู่บนตัวร่างสูงมือเล็กลูบไล้แก้มอีกคนลงมาผ่านลำคอก่อนจะหยุดที่แผ่นอกหนา
มือเรียวค่อยปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตอีกคนอย่างไม่รีบร้อนจนหมดมือบางวางแหมะไว้ที่หน้าท้องอีกคนถึงจะไม่มีซิกแพคที่เห็นเด่นชัดแต่กล้ามได้รูปก็ทำให้อารมณ์เขาพุ่งสูงได้ไม่ยาก
มือเรียวเผลอขย้ำเข้าที่หน้าท้องอีกคนเมื่อมือหนาๆนั่นลูบต้นขามินซอกไปมาจนขนลุกแปลกๆก่อนจะสอดมือเข้ามาในเสื้อยืดตัวบางๆของคนตัวเล็ก
มินซอกจับมือของร่างสูงก่อนจะดันมือออกมือบางจับชายเสื้อยืดตัวเองไขว้เป็นตัวเอ็กซ์ก่อนจะค่อยๆถอดมันออกจนพ้นศีรษะแล้วโยนไปอย่างไร้ทิศทาง
ผิวขาวๆนั่นทำให้คนที่นอนราบอยู่บนเตียงเผลอกลืนน้ำลายดังอึกทั้งๆที่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เห็นแต่มันก็ล่อตาล่อใจทุกที
ร่างกายทั้งคู่เริ่มรู้สึกร้อนขึ้นเรื่อยๆจนแทบจะทนไม่ไหวอยู่แล้วจงแดเลยจับอีกคนพลิกลงด้านล่างแทนแล้วถอดกางเกงรวมถึงชั้นในอีกคนออกในคราเดียวผิวขาวตรงหน้าเริ่มแดงขึ้นทีละนิด
ร่างเล็กบิดเร่าไปมาด้วยแรงอารมณ์ที่เริ่มมีมากขึ้นกว่าเดิมคงเพราะยาออกฤทธิ์แล้วไง
มือหนาถอดกางเกงตัวเองอย่างลวกๆพลางใช้เท้าเขี่ยๆมันให้พ้นช่วงขาตัวเอง
ลิ้นร้อนแตะลงบนส่วนอ่อนไหวของคนตัวเล็กที่เต็มไปด้วยความต้องการที่จะปลดออกมาก่อนจะอมเข้าไปในปากแล้วขยับรูดขึ้นลงขาเรียวเผลออ้ากว้างขึ้นกว้างเดิมตามความต้องการก่อนเด้งสะโพกสวนเข้าโพรงปากอีกคนแล้วปลดปล่อยออกมา
จงแดเงยหน้าขึ้นแล้วเขยิบไปใกล้ๆโต๊ะหัวเตียงเพื่อหาคอนดอมที่อีกคนใส่ไว้ในลิ้นชักแต่ก็ต้องชะงักเมื่อคนตัวเล็กดึงตัวเขามาบดจูบอย่างเอาแต่ใจก่อนจะผละออกแล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบพร่า
“ไม่ต้องหรอกเล่นสดเลย”
จงแดอดแปลกใจไม่ได้ที่รุ่นพี่ตัวเล็กบอกออกมาอย่างนี้แต่เขาก็คงไม่นึกสงสัยอะไรแล้วในเมื่อเขาเองก็ไม่ได้รู้สึกไม่ดีอะไรอยู่แล้วจะแบบไหนก็ได้
นิ้วเรียวยาวส่งเข้าไปเบิกช่องทางคับแคบของคนตัวเล็กก่อนจะชักเข้าออกเป็นจังหวะแต่ดูเหมือนจะไม่ค่อยทันใจอีกคน
“ไม่ จงแด
ไม่เอานิ้ว” ใบหน้าหวานง้ำงอราวกับเด็กที่เจออะไรไม่ถูกใจ
“หืม?
ทำไมล่ะมินซอก”
“อยากได้ที่ใหญ่กว่านิ้วแล้ว”
“ถ้าเจ็บแล้วอย่ามาโทษกันนะ”
สายตาที่มองมายังสิ่งที่ตัวเองต้องการก็ทำให้คนที่พอจะใจเย็นตอนนี้ถึงกับปรอทแตกในที่สุดมือหนาจับแกนกายที่กำลังขยายตัวเต็มที่จ่อกับช่องทางที่กำลังเชิญชวนให้เขาเข้าไปสำรวจมัน
จงแดแทรกกายเข้าไปอย่างไม่เร่งรีบนักถึงแม้ว่าตอนนี้เขาอย่างจะกระแทกแรงๆให้อีกคนร้องครางใจจะขาดแล้วก็ตาม
มือบางโน้มคอคนตัวสูงลงมาแล้วป้อนจูบอย่างกระหายอยาก ลิ้นเล็กส่งไปหยอกล้อกับลิ้นอุ่นอย่างดุนดันพลางบดเบียดตัวเองเข้าไปใกล้กับอีกคนมากขึ้น
สะโพกหนาขยับสอดส่ายเข้าออกอย่างเร่าร้อนช่องทางอ่อนนุ่มตอดรับสัมผัสการเคลื่อนไหวจนจงแดแทบคลั่ง
“อ่ะ อื้ม
จงแด จงแด เสียวชะมัด” เสียงครางหวานเปล่งออกมาอย่างพึงพอใจในการกระทำของอีกคน
“พี่เอาเปรียบผมว่ะ”
พึมพำออกมาเบาๆแต่คนตัวเล็กก็ไม่ได้สนใจซักนิดพลางขยับสวนกับแรงกระแทกอีกคน
“อย่าบ่นน่า
อ๊า สุดยอดเลยเยี่ยมอ่ะ”
“พี่ติดใจผมล่ะสิ”
ริมฝีปากบางกดจูบที่ปลายคางร่างสูงอย่างชอบใจก่อนวางมือแหมะที่ไหล่อีกคน
“พูดมาก แรงๆ”
จงแดหยุดขยับแล้วพลิกตัวมินซอกขึ้นด้านบนแล้วเอนตัวพิงกับหัวเตียงก่อนจะโดนสายตามองค้อนของคนตัวเล็กที่ดูจะไม่ชอบกับสิ่งที่เขาทำแต่ใบหน้าหวานๆกับยกยิ้มอยู่มือเรียวจับไหล่หนาไว้เป็นที่ยึดก่อนจะยกสะโพกขึ้นแล้วกระแทกสวนลงอย่างแรงคนตัวสูงครางเสียงต่ำออกมา
เสียงครางหวานหูกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังระงมทั่วห้องนอนกว้างของรุ่นพี่ตัวเล็กก่อนที่ทั้งคู่จะปลดปล่อยออกมา
มินซอกล้มตัวไปซบกับอกของร่างสูงพลางถูจมูกไปมาแล้วดูดผิวสีแทนนั่นสร้างรอยไว้ให้อีกคนอย่างหมั่นไส้ก่อนจะเงยหน้ามองอีกคนที่ก้มมามองเขาอยู่แล้วเหมือนกัน
“เอาอีกนะยาคงไม่หมดฤทธิ์ง่ายๆหรอก”
