[NC] - Gardenia - Special Part Bloomy -

     พี่จับผมพลิกตัวก่อนจะดันจนสะโพกผมชนเค้าน์เตอร์อ่างล้างหน้าแล้วโถมตัวเข้าใส่ จูบที่เต็มไปด้วยความคิดถึง โหยหาและลุ่มหลงลิ้นหนาที่กวาดต้อนเข้ามาในโพรงปากมันทำให้ผมมัวเมาไปกับการกระทำของพี่ ผมได้แต่จูบตอบอีกคนไปวินาทีนี้เขาอยากทำอะไรผมยอมเขาหมดเลยล่ะ พี่ถอดเสื้อยืดที่ตัวเองใส่ออกไปแล้วก็ไม่รู้ทำไมพอผมเห็นหุ่นเขาก็ต้องเขินตลอดผมยื่นมือออกไปแตะอกพี่ก่อนจะลูบลงมาแล้วหยุดตรงหน้าท้องที่มีกล้ามเนื้อสวย รู้ตัวอีกทีก็เผลอกัดปากตัวเองไปแล้วได้ยินเสียงพี่หัวเราะหึๆอยู่ใกล้ๆหูน่าอายจริงๆ

“เขินหรอ” เสียงทุ้มเอ่ยข้างหูแถมยังขบเม้มชวนให้ใจสั่นเล่นอีก

“ใช่มันนานมากแล้วผมก็เลย.... อ๊ะ เจ็บ” ผมบ่นออกมาเมื่อเขาดูดคอผมจนเป็นรอยแดงขึ้นมา

“นายเป็นของพี่เข้าใจไหมถึงใครจะไม่เข้าใจความสัมพันธ์ของเราแต่แค่นายรักพี่ พี่จะมีแค่นาย”

“พูดเหมือนพี่คิดจะนอกใจผมงั้นแหละ อื้อ”

จูบหนักๆของพี่กดทับลงมาที่ริมฝีปากของผมซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างไม่รู้เบื่อ ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าผมชอบมันจริงๆมือซุกซนเริ่มสอดเข้ามาในเสื้อผมแล้วมาสะกิดยอดอกให้รู้สึกเสียวซ่านไปทั้งตัวบดคลึงมันทั้งสองข้างอย่างนั้นแถมยังจูบที่ร้อนแรงนี่อีกผมจะคลั่งตายอยู่แล้วนะ เสื้อตัวบางไม่รู้ว่าหลุดออกไปเมื่อไหร่ไหนจะกางเกงอีกสติก็เริ่มพร่ามัวมีแต่ความรู้สึกต้องการ อารมณ์ที่เริ่มประทุมากขึ้นเรื่อยจนไม่สามารถที่จะหยุดไปได้ พี่คุกเข่าอยู่ตรงหน้าแล้วใช้ปากกับส่วนนั้นของผมเสียงน่าอายที่หลุดออกจากปากมันก็ไม่ได้ทำให้การกระทำนั้นหยุดลงหรอกมีแต่จะไปกระตุ้นอีกคนด้วยซ้ำ ผมได้แต่ขยำผมอีกคนเพื่อระบายความรู้สึกดีตอนนี้

“อ้ะ อ๊า อา พี่ พี่อี้ฝาน อ้า”

     ร่างผมกระตุกเกร็งก่อนจะปลดปล่อยออกมาในปากของคนเป็นพี่ ก่อนที่เขาจะคายมันออกมาใส่มือตัวเองเล็กน้อยแล้วกลืนทั้งหมดในปากลงไปอีกทีนิ้วยาวสะกิดไปมาในช่องทางด้านหลังของผมอย่างจงใจก็รู้แหละว่าโดนแกล้งแต่มันก็เสียวดี ผมเริ่มจะทนไม่ไหวแล้วจริงๆนะพี่เอาแต่ถูวนรอบไปมาแบบนี้แต่แค่คิดได้แป๊ปเดียวนิ้วนั่นก็เข้ามาในตัวผมแล้วกดย้ำตรงจุดที่เสียวกระสันแล้วก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆก่อนจะถอนนิ้วออกไปร่างของผมถูกยกขึ้นไปนั่งบนเค้าน์เตอร์อ่างล้างหน้าโดยที่พี่ยืนอยู่ตรงหว่างขาของผม มือของพี่ที่ผมชอบกำลังลูบไล้ไปมาตามขาของผม

     พี่ดึงกางเกงของตัวเองลงไปเล็กน้อยก่อนจะจับแกนกายแล้วสาวมือชักมันสองสามครั้งก่อนจะเอามาจ่อที่ปากทาง เขาเงยมามองผมแล้วกดยิ้มที่มุมปากผมรู้ตัวหรอกนะว่าตัวเองต้องหน้าแดงมากๆเพราะอะไรก็แล้วแต่เหอะแต่ตอนนี้พี่ก็ยังจะแกล้งผมอีก ไม่รู้หรือไงว่ามันทรมานพี่กดจูบลงมาแล้วสอดลิ้นเข้ามาตามอีกทีลิ้นร้อนที่เกี่ยวกระหวัดกันไปมาจนเสียงดังจ๊วบจ๊าบจูบที่ไม่รู้เบื่อแต่ตอนนี้ผมต้องการมากกว่าจูบ เขาผละปากออกจากผมก่อนจะแทรกกายเข้ามาแค่นิดเดียว

“อื้ม พี่อย่างแกล้งแบบนี้ดิมันเสียว” ผมฟาดแขนพี่ไปหนักๆเขาเอาแต่หัวเราะชอบใจที่แกล้งให้ผมหัวเสียได้สำเร็จ

“เด็กดีใจร้อนจังเลยนะ” พี่เขาพูดแค่นั้นแล้วก็ดันเข้ามาจนสุด

“อ้ะ เจ็บนะมันลึกไปเจ็บพี่อี้ฝาน”

“อา แน่นชะมัดเลยเด็กดีขอโทษนะแต่ว่านายทำพี่ทนไม่ไหวแล้ว” เขาพูดเอาแต่ได้จริงๆนะจังหวะขยับพี่ก็ไม่ได้เนิบนาบเลยแม้แต่นิดมันดูเร่าร้อนสุดๆ

“อื้ม อ้ะ อา ฝาน อี้ฝาน อ๊ะ” ผมจิกไหล่พี่ไว้แน่นเมื่อตอนนี้รับรู้ได้แค่ความเสียวกระสันที่เขาเป็นคนมอบให้เขาสอดแขนตรงข้อพับขาของผมแล้วเท้ามือขอบเค้าน์เตอร์ไว้แล้วกระแทกกระทั้นเข้ามาในตัวผม

“นายเซ็กซี่ชะมัด อืม เทา” ผมปรือตามองหน้าพี่อี้ฝานที่เต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อผุดขึ้นมาตามโครงหน้าหล่อ

“พะ พูดบ้าอะไรของพี่ตัวเองนั่นแหละ แฮ่กๆ” เหมือนกับออกไปวิ่งรอบบ้านมาซักสามสี่รอบเลยคงเป็นเพราะห่างกับกิจกรรมแบบนี้มานานเป็นแน่

“แต่นายเป็นแบบนั้นเด็กดีของพี่”

     เขาจับขาผมอ้าออกกว้างกว่าเดิมแล้วร่อนสะโพกถี่ๆขยับเข้าออกอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยไปเอาเรี่ยวแรงขนาดนี้มาจากไหนกัน ผมก้มหน้าไปซบไหล่พี่เขาอย่างหาที่พักพิงความรู้สึกมันตีกันไปหมดปากที่เอาแต่ครางออกมาแทบไม่เป็นภาษาแล้วเอ่ยชื่อเขาซ้ำๆ ในสมองมันขาวโพลนไปหมดมือของพี่ที่จับยึดสะโพกผมไว้แล้วขยับไปมาก่อนจะฉีดพ่นน้ำสีขาวขุ่นนั่นเข้ามาในช่องทางอุ่นร้อนผมรู้สึกว่ามันกำลังขมิบตอดรัดแกนกายของเขาที่ยังคงแช่อยู่ด้านใน ทันทีที่พี่ถอนแกนกายออกไปของเหลวสีน้ำนมมันก็ไหลย้อนออกมาจนเลอะพื้นกระเบื้องเค้าน์เตอร์อ่างล้างหน้าและขาของผม พี่สอดนิ้วขอตัวเองเข้ามาก่อนจะคว้านวนเอามันออกมาแล้วจับผมพาดบ่าเขาออกจากห้องน้ำตรงไปที่เตียงนอน

     เมื่อหลังผมสัมผัสพื้นนุ่มๆของเตียงร่างของพี่ก็ทาบทับตามลงมาเขาไม่เหนื่อยหรือไงนะผมได้แต่คิดในใจเมื่อบทรักมันกำลังจะเริ่มขึ้นอีกครั้ง พี่จับขายาวๆของผมพาดไหล่เขาส่วนอีกข้างก็เกี่ยวกับเอวสอบเขาสอดแทรกเข้ามาแล้วขยับอย่างเชื่องช้าเหมือนจะทำให้ผมขาดใจตายต่อหน้าเขาให้ได้ ถึงมันจะทรมานต่อความรู้สึกที่อยากจะให้พี่ทำเร็วๆกว่านี้แต่แบบนี้มันก็ทำให้ผมอยากรู้ว่าเขาจะแกล้งผมได้นานแค่ไหนกันเชียว ผมเม้มปากเข้าหากันแล้วมองพี่ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความต้องการก็ให้มันรู้ไปว่าทนได้ พี่หยุดชะงักทันทีเมื่อเห็นแววตาที่กำลังประหม่าเล็กน้อยกับใบหน้าที่ขึ้นสีนิดๆมันทำให้พี่ดูน่ารักจริงๆ

     เสียงกลืนน้ำลายลงคอของพี่ทำผมขำออกมาก่อนจะโดนเขาดีดเข้าที่หน้าผากเบาๆก็คิดอยู่แล้วล่ะว่าเขาจะต้องหลงผมเหมือนกับที่ผมหลงเขาแต่ไม่คิดว่าจะหลงขนาดนี้ พี่ถอนแกนกายออกแล้วกระเถิบไปนั่งพิงหัวเตียงผมเลยต้องคลานตามไปน่ะสิ พี่เขาดึงผมไปนั่งคร่อมตักแล้วยกสะโพกผมกดทับลงไปที่ส่วนแข็งขืนของเขาลิ้นหนาที่ลากผ่านไปตามลำคอนั่นทำให้ผมต้องหลับตารับสัมผัสที่จู่โจมเข้ามาทุกทางมันสยิวจนขนลุกไปหมดได้ยินเสียงพี่เอ่ยที่ข้างหูว่าให้ขยับผมก็ทำตามที่อีกคนบอกอย่างว่าง่าย ถ้าจะให้บรรยายความรู้สึกในตอนนี้คงบอกได้แค่ว่ามันดีมากพี่ทำให้ผมมีความสุขไปพร้อมๆกับเขา แล้วเขาก็เอาแต่บอกว่าผมทำให้เขารู้สึกดีแน่นอนว่ามันก็ต้องเป็นแบบนี้อยู่แล้วลองบอกว่าห่วยสิจะไม่ยุ่งด้วยตลอดชีวิตเลย

“เด็กดีน่ารักจัง อื้ม อย่างนั้นแหละ” เสียงทุ้มที่แหบพร่าเอ่ยออกมาพร้อมกับกระแทกสวนเข้ามา

“พี่อี้ฝาน แฮ่กๆๆ อ้ะ อา” พี่เขายกมือขึ้นมาปาดเหงื่อออกจากตาของผมแล้วประกบจูบดูดดุนปากบางๆของผมอย่างเอาแต่ใจแล้วผละออก ผมแลบลิ้นเลียริมฝีปากตัวเองแล้วเชิดหน้าขึ้นเมื่อเขาเอาแต่ทำรอยบนผิวของผม

“หอมเหมือนการ์ดิเนียเลย”

“ก็มันอยู่ในห้อง... พี่” พอผมตอบออกไปแบบนั้นเขาก็หัวเราะออกมา

“หมายถึงเทาต่างหากที่หอม”

“อื้ม เสียวชะมัด” ลิ้นหนาที่หยอกล้อกับยอดอกของผมและอีกข้างที่ใช้มือของเขาบดคลึงไปมามันสุดจะบรรยายจริงๆ

“จะทำให้เสียวกว่านี้อีกที่รัก” พี่เลื่อนมือมาจับสะโพกผมก่อนจะคุมจังหวะให้ผมขย่มดูดกลืนแกนกายของเขา

“ซี้ดดดด มันเสียวเกินไปแล้ว อื้อ พี่......” ผมส่ายหน้าไปมาแล้วจิกเล็บลงที่หลังพี่เขาเพื่อระบาย

“อืม เด็กดีก็อยากให้นายรู้สึกแบบนี้ชอบไหม” เขาถามออกมาได้ยังไงว่าผมจะชอบหรือเปล่าหัดอายบ้างเถอะ

“ไม่รู้ อย่าจ้องแบบนี้พี่เหมือนตาแก่บ้ากามชะมัด”

“เด็กน้อยถ้าบ้ากามกับนายพี่ก็โอเคนะ” ไม่มียางอายเอาซะเลยผู้ชายคนนี้

“อื้ม อ่า อะ อ๊ะ อือ” มัน.... ไม่รู้จะพูดยังไงพี่เอาแต่รังแกผมจนรู้สึกอยากโดนรังแกบ่อยๆไปซะแล้ว

“นายจะไม่สบายหรือเปล่าเทาพี่ลืมนึกไปเลย อึก อา”

     พอคิดได้มันก็สายไปแล้วล่ะครับคุณพี่ชายถ้าถามว่าคุ้มไหมบอกเลยว่าไม่เขาจะไม่ได้แตะต้องผมไปอีกกว่าสัปดาห์แน่ๆถ้าเกิดผมไม่สบายจริงๆ ผมขยับไม่อีกกี่ครั้งพี่เขาก็ปลดปล่อยออกมาอีกผมทิ้งตัวลงไปซบอกอีกคนพร้อมๆกับที่เขาใช้มือรูดรั้งแกนกายของผมไปมา ผมได้แต่ส่งเสียงครางหวานปนกับเสียงหอบหายใจอยู่ข้างๆหูเขาแล้วกอดอีกคนไว้ เพียงไม่นานผมก็ถึงฝั่งฝันตามไปพี่กอดเอวผมไว้แล้วยกผมลงจากตัวเขามานอนข้างๆ

กลับไปเม้นต์ให้ด้วยน้า

[NC] - Thrilling (เสียว...) - (KaiDo)

            คนตัวสูงก้มลงบดจูบกับริมฝีปากบางปากหนาพยายามขบเม้มเพื่อให้อีกคนอ้าปากออกแต่คยองซูก็ยังเม้มปากไว้แน่นจนจงอินทนไม่ไหวแล้วบีบคางร่างเล็กจนแล้วจนรอดคยองซูก็ต้องแพ้แรงจงอินลิ้นร้อนรุกไล้ไปทั่วโพรงปากคนที่ชำนาญกว่าย่อมได้เปรียบ คนตัวเล็กได้แต่หอบหายใจแรงเมื่ออีกคนผละออกไปแล้วแต่ก็ยังวนเวียนอยู่แถมซอกคอเขาได้แต่หดคอหนีสัมผัสของจงอิน มันไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการแต่หากจะหยุดความโกรธของจงอินได้เขาต้องทำยังไง เซฮุนบอกว่าจงอินเป็นคนใจดีมากแต่ถ้าโกรธจะไม่เหลือเค้าเดิมเลยซักนิดข้อนี้คยองซูรู้ซึ้งแล้วล่ะเพราะหมอนี่ไม่เคยใช้กำลังกับเขาเลยแล้วดูตอนนี้สิ อยากร้องไห้เป็นบ้า

            ลิ้นสากลามเลียไปตามกกหูคยองซูได้แต่หดคอหนีสัมผัสหยาบโลนที่ไม่มีความอ่อนโยนเลยแม้แต่น้อยมันน่ารังเกียจชะมัดมือหนาลูบไล้ไปตามต้นขาที่โผล่พ้นกางเกงขาสั้นของคยองซูก่อนจะล้วงเข้าไปในขากางเกงสั้นๆนั่นขาเล็กดิ้นไปมาหวังจะถีบตัวอีกคนให้ออกห่างแต่ก็เท่านั้นเมื่อสู้แรงไม่ได้ กางเกงขาสั้นถูกถอดออกจากขาเรียวได้อย่างง่ายดายแล้วคยองซูก็อาละวาดใส่คนตัวสูงอีกครั้งเมื่อมันจะเกินเลยขาเล็กทั้งสองถูกจับมาพาดไหล่ทำให้สิ่งน่าอายอยู่ต่อหน้าอีกคนพอมือหนากอบกุมแกนกายเล็กของร่างบางรูดไปมาให้มันตื่นตัวก่อนจะใช้ปากครอบครอง

“ไม่จงอิน ไม่ อ๊า ปล่อยฉัน อ้ะ อ่ะ” ส่วนกลางลำตัวที่โดนปลุกเร้าด้วยโพรงปากร้อนทำให้คนตัวเล็กหลุดครางออกมา

“......” ตาคมแค่เหลือบมองเท่านั้นไม่ได้ใส่ใจอะไรแต่สนใจสิ่งที่กำลังทำมากกว่า

“อึก อื้อ อื้ม”  ฟันขาวขบกับริมฝีปากสีชมพูสวยไว้แน่นกลั้นเสียงที่น่าอายเอาไว้แต่มันก็ยังหลุดออกมาเมื่อคนที่ดูเชี่ยวชาญนั่นใช้ฟันครูดเบาๆกับของของเขา

“ทำหน้าแบบนี้ทำไม” จงอินผละออกมาก่อนจะถามด้วยเสียงที่ดูสมเพชกับคนตัวเล็กเหลือเกิน

“ขยะแขยงนายไง”

“หึ งั้นกูก็ทำให้มึงเกลียดกูไปเลยแล้วกัน”

            กางเกงยีนส์ขาเดฟสีซีดถูกปลดกระดูมแล้วรูดซิปลงมาด้วยเจ้าของมันเองมมือหนาดึงกางเกงในลงก่อนที่ส่วนแข็งขืนจะปรากฏต่อหน้าคยองซูตาที่โตอยู่แล้วกับโตยิ่งขึ้นถ้าไอ้นี่มันเข้าไปในตัวเขามันจะเป็นยังไง จะเจ็บมากไหมเขาต้องตายแน่ๆมือสากจับแกนกายตัวเองรูดขึ้นลงก่อนจะจับขาเล็กอ้าออกร่างเล็กได้แต่ส่ายหน้าไปมาแรงเขาก็ไม่มีจะดิ้นต่อไปแล้วขืนถ้ามันเกิดขึ้นเขาไม่ตายก่อนหรือไงมือบางที่ถูกเข็มขัดมัดได้แต่ดันอกอีกคนไว้ก่อนจะฮึดใช้แรงทั้งหมดดิ้นให้หลุดจากจงอิน แต่มันไม่ได้ผลนี่เขาต้องยอมงั้นไม่ คยองซูจะให้มันเกิดเรื่องแบบนี้กับคนที่เขาไม่ได้รักไม่ได้

“จะเล่นตัวไปทำไมอยากรู้ไม่ใช่หรอว่าน้ำยาฉันมันดีหรือเปล่า” จงอินกระชากแขนเล็กออกจากอกตัวเองก่อนจะตวาดใส่ร่างเล็กที่สะดุ้งเฮือก

“นายมันบ้า จงอินนายมันบ้าไปแล้ว ฮึก ฮือ”

“อย่ามาสำออยแค่แตะนิดแตะหน่อยมันไม่สึกหรอหรอกน่าอย่าคิดว่ากูไม่รู้ว่ามึงกับไอ้ลู่เป็นยังไงกัน” แววตาดุที่ส่งมายังคนตัวเล็กมันทำให้เขากลัวจงอินน่ากลัวเขาไม่อยากยุ่งกับผู้ชายคนนี้

“นายจะรู้อะไร อ้ะ อื้อ เจ็บเอาออกไปนะไอ้บ้า” เสียงเล็กกรีดร้องออกมาเมื่อคนตัวสูงสอดใส่อย่างไม่ทันตั้งตัว

“อืม แน่นชะมัด นี่ อยู่เฉยๆมันจะตายหรือไงวะ”

“เหอะ เฉยๆงั้นหรอ ได้”

            มือร่างสูงเริ่มขยับคนตัวเล็กก็อยู่เฉยๆตามที่อีกคนบอกจริงๆแม้มันจะเจ็บจนจุกเสียดไปหมดแต่มือเล็กก็ยกขึ้นมาปิดปากไม่ให้เสียงเล็ดรอดออกมาเลยแม้แต่น้อยจะว่าไปแล้วสภาพคยองซูนี่เหมือนตุ๊กตายางเลยสินะเสียงที่น่ารังเกียจของเตียง เสียงเนื้อกระทบเนื้อนี่ ไหนจะเสียงครางต่ำๆของจงอินมันทำให้เขาอยากจะมุดหน้าลงให้จมไปกับเตียงนี่ให้รู้แล้วรู้รอด เสียงทุ้มเปล่งออกมาอย่างพอใจผิดกับเสียงสะอื้นของคนที่โดนกระทำมันเต็มไปด้วยความรู้สึกสมเพชตัวเองจริงๆก็ไปยั่วโมโหเขาก่อนนี่นะ มือเล็กร่วงลงไปอยู่ตรงหน้าท้องแบนราบที่ยังมีเนื้อผ้าของเสื้อเชิ้ตตัวโตกั้นอยู่ ตากลมโตจ้องหน้าผู้ชายตัวโตที่กำลังสั่นคลอนอยู่บนร่างของเขาด้วยสายตาเย็นชาที่ไม่รู้สึกอะไรอีกแล้วก่อนจะหลับตาลงไม่อยากรับรู้อะไรอีก

              จงอินแสยะยิ้มก่อนจะจงใจกระแทกเข้าไปแรงๆจนคนตัวเล็กครางออกมาเสียงดังขาเรียวไหลร่วงลงไปที่สีข้างของคนผิวเข้มทั้งสองข้างก่อนจะโดนมือหนาคว้าที่ข้อพับไว้แล้วจับอ้าออกมากกว่าเดิมเพื่อที่จะเข้าไปให้ลึกอีก ถึงจะแปลกใจเล็กน้อยว่าทำไมคยองซูยังดูเงอะงะกับบางอย่างแต่ก็ไม่ได้มัวมาคิดอะไรต่ออีกเพราะว่าเขาต้องการที่จะปลดปล่อยมากกว่า ร่างหนาก้มลงแตะกลีบปากสีอ่อนที่ดูช้ำเล็กน้อยเพราะเจ้าของเอาแต่กัดมันจนเลือดซึมออกมา รสฝาดของเลือดที่ลิ้นของจงอินสัมผัสกับความขมปร่าของแอลกอฮอล์ที่อยู่ในโพรงปากเล็กมันยิ่งมอมเมาเขามากยิ่งขึ้นตอนแรกกะจะแค่สั่งสอนคนตัวเล็กที่ทำร้ายจิตใจเขาแต่ตอนนี้มันหยุดไม่ได้แล้ว แขนเล็กยกขึ้นมาคล้องคอคนตัวสูงอย่างเผลอไผลไปกับแรงอารมณ์ที่กำลังโหมปะทุมมากขึ้นเรื่อยๆนี้

            ตาคมเหลือบไปเห็นโทรศัพท์ของเจ้าของห้องมันนอนแอ้งแม้งอยู่เลยเอื้อมไปหยิบมันขึ้นมาก่อนจะสไลด์ปลดล็อคแล้วใส่รหัสที่คุ้นเคยความคิดพิเรนมันแล่นเข้ามาในหัวอย่างไม่ทันคิดหน้าคิดหลังทั้งๆที่ส่วนล่างยังคงขยับเข้าออกอย่างสม่ำเสมอนิ้วเรียวจิ้มเข้าไปแอพพลิเคชั่นที่สามารถถ่ายวีดิโอแล้วบันทึกได้ พอตั้งค่าให้ภาพมันเหมาะกับแสงในห้องแล้วเขาก็ยกขึ้นมาจ่อที่หน้าหวานๆที่ขึ้นสีแดงอ่อนๆจนน่ามอง

“คยองซู ลืมตาหน่อยสิ” เสียงเอ่ยเรียกคนที่นอนราบไปกับพื้นเตียงอย่างขำขันกับการกระทำ

“อื้ม อ้ะ จงอินทำบ้าอะ อะไร” มือเล็กที่โดนเข็มขัดรัดแน่นปัดป่ายไปมาแต่อีกคนก็เอาโทรศัพท์หลบได้ทัน

“นี่ ครางเพราะๆหน่อยสิตัวเล็ก”

“ไม่ อื้อ จง จงอิน อย่าถ่ายนะฉันขอร้อง”

“ไม่ต้องกลัวไปหรอกหน่า หึหึ”

            เหมือนคำขอร้องของคยองซูจะใช้ไม่ได้ผลในเมื่อจงอินยังคงถ่ายต่อไปแถมเปลี่ยนเป็นกล้องหน้าก่อนจะเอาไปวางไว้บนโต๊ะข้างเตียง คนตัวเล็กได้แต่หันหน้าหนีไปอีกทางเพื่อไม่ให้กล้องจับภาพหน้าเขาได้ชัดแต่มันก็เท่านั้นเมื่ออีกคนจับหน้าเขาให้หันมาแถมยังขยับอย่างต่อเนื่องไม่รู้จักเหน็ดหน่อย เสียงครางหวานที่เปล่งออกมาดังก้องไปทั่วห้องก่อนจะปลดปล่อยยอกมาไม่นาจงอินก็เหมือนกันเขารู้สึกอุ่นหวาบในช่องทางหลังพร้อมกับหอบหายใจหนักคงพอใจแล้วสินะ กายหนาถอยออกไปห่างจากตัวเขาก่อนจะแก้มัดแล้วโยนเข็มขัดลงข้างเตียงคยองซูนอนหลับตานิ่งเขาได้ยินแค่เสียงหายใจของตัวเองกับอีกคนไม่มีบทสนทนาใดๆเอ่ยขึ้นมาอีก

กลับไปเม้นต์ให้ด้วยนะ